流云记/ae-phlm:修订间差异

来自「荏苒之境」
无编辑摘要
FuzzyBot留言 | 贡献
更新以匹配源页面内容的新版本
第14行: 第14行:


Alem hain mei i aslano joten, celem ta joth ta dha hain ta asen.
Alem hain mei i aslano joten, celem ta joth ta dha hain ta asen.
<div lang="zh-Hans-CN" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
== 星冢 ==
</div>
<div lang="zh-Hans-CN" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
温柔的风将我引入失语的梦境,草野变幻起伏的岁月在眼前倒流。等到天幕的明暗往复都已作未初始之事的时候,我在肃穆的夜晚苏醒,头顶是一片明亮的星辰。
</div>
<div lang="zh-Hans-CN" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
原野上漂浮着一层青草香气的水雾,在星光下呈现出幽静的淡紫色,时不时有微风吹起涟漪。我努力回想眼前的一切,仿佛它们曾经在久远以前的记忆中留存,却在某个瞬间如同踏出了记忆的门,落到从未有光照亮过的地方,从未有语言能够形容的地方,落到不属于存在者的地方。
</div>
<div lang="zh-Hans-CN" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
一颗陨星打破了梦中之梦,随后是更多、更多的美丽的星星,一次次点亮肃穆的夜晚,我却又一次次陷入未知的空间,直到最后一颗星星也落在地上、化成灰色的石头,视线便彻底陷入了黑暗。恍惚间仿佛有陌生的语言震耳欲聋……
我从一场遥远的梦境中醒来,五角平原的微风就像记忆中那样,无声落在耳边。眼前是一片散落了无数碎石的草野。
</div>

2025年7月28日 (一) 13:40的版本

Mei Jona'm

Juphlamen phlannjuno ja en'm Golophmen la phlammeloin.

Taphte stin juen, ja Math Jona tjacevem su la tois agote scembin. Agilen liph su telumin doin i sjunai hjuia.

Ia hoshin cith ein goloe sui he eshlo, cedo cesith josh ilem ju summano. Juien sephte jace gemen heth boantoin em, he jophlamen leo inlono cith lou. Lem i limpia's phlaminnithen passem i letia, cuenna seo sden gosema.

Nju ja soa litalin se. Celem lom nosa, ai stin agote smeina ice, tabhin i cesithte smeina cuenna ja phlammelitethu hinna? Liê laja'phunja einus ai pinjain? Liê ophte Shloin Caslo i cinlin su nunte, Gocas Celoe i ashgosubh asite ice? Liê sinnu ja einne la bain dise mona, munten cuale he oi buno ja ominus ice?

Stainen ces i as se cith semelith holoin, ja so su vemin sethno boanen. Slenho lonno duspeluinen silo su. Cica ja vemla mjunte sjumoin, shoso ja nundo an denoin, hem i nju seo cesago la baintoin, em bhumlo leme guse. Silo sula juinus mjuin shla. Ia soa i ou se, jonalimpiano aslen - Hoshen omin lemanno phlame timen. Zelo lonno deate calen, ja Phlamcaslo i laia taphen, jophlamen so i sdenia sula.

Alem hain mei i aslano joten, celem ta joth ta dha hain ta asen.

星冢

温柔的风将我引入失语的梦境,草野变幻起伏的岁月在眼前倒流。等到天幕的明暗往复都已作未初始之事的时候,我在肃穆的夜晚苏醒,头顶是一片明亮的星辰。

原野上漂浮着一层青草香气的水雾,在星光下呈现出幽静的淡紫色,时不时有微风吹起涟漪。我努力回想眼前的一切,仿佛它们曾经在久远以前的记忆中留存,却在某个瞬间如同踏出了记忆的门,落到从未有光照亮过的地方,从未有语言能够形容的地方,落到不属于存在者的地方。

一颗陨星打破了梦中之梦,随后是更多、更多的美丽的星星,一次次点亮肃穆的夜晚,我却又一次次陷入未知的空间,直到最后一颗星星也落在地上、化成灰色的石头,视线便彻底陷入了黑暗。恍惚间仿佛有陌生的语言震耳欲聋…… 我从一场遥远的梦境中醒来,五角平原的微风就像记忆中那样,无声落在耳边。眼前是一片散落了无数碎石的草野。